06.10.20141. Ja ku e kemi Zubejr ibn el-Avamin – Allahu qoftë i kënaqur me të – i edukuar në prehrin e nënës së tij Safije bintu Abdilmuttalib – Allahu qoftë i kënaqur me të. U rrit duke parë karakterin dhe natyrën e saj, të kësaj gruaje trimëreshë dhe fisnike.
Prej treguesve të trimërisë së saj është ajo që ngjau në betejën e Uhudit, kur Hind bintu Utbete (Allahu qoftë i kënaqur me të)[1] vuri shpërblim për atë që e vret Hamza ibn Abdulmuttalib, i cili pat vrarë më parë familjen e saj në ditën e Bedrit, prandaj ajo për të marrë hak ndaj tij ia nxori zorrët nga barku, ia hoqi mëlçinë, ia amputoi hundën, ia shkuli të dy veshët; dhe kur beteja mbaroi, kufoma e Hamzait thuajse nuk njihej nga ndryshimet që i ishin bërë.
Kur i dërguari (salallahu alejhi ue selem) u ndal pranë tij iu shtua mërzia për atë çfarë e kishte goditur xhaxhain e tij, heroin e ndershëm. U ndal në afërsi të tij dhe duke shikuar tutje vërejti hallën e tij Safije bintu Abdilmuttalib e cila ishte kthyer për të parë se çfarë kanë vepruar njerëzit me vëllanë e saj. Atëherë i dërguari (salallahu alejhi ue selem) i tha birit të saj Zubejr ibn Awam-it: “Mos e lejo nënën tënde të afrohet”, duke qenë brenga e tij më e madhe që mos ta kaplojë atë pikëllimi për atë që do të shoh. Por, kur biri i saj i doli përpara për ta ndaluar ajo i tha: “Largohu, mos paq tokë e mos paq nënë!” Dhe heroit të kurejshitëve iu tronditën kockat, iu dridhën këmbët, e gjuha iu shtang, dhe u kthye tek i dërguari (salallahu alejhi ue selem) dhe i tregoi se çfarë i kishte thënë nëna e tij, e ai ia ktheu: “Lëshoja rrugën!” Kështu turmat e njerëzve u tërhoqën për ti liruar rrugë hallës së të dërguarit të Allahut (salallahu alejhi ue selem), e ajo vazhdoi të ecë derisa iu afrua afër vëllait të saj. E shikoi atë, u fal dhe u kthye prapë, kërkoi falje për të, dhe i tha birit të saj: “Thuaj të dërguarit të Allahut: “Ajo që është në rrugë të Allahut neve na kënaqë, unë vërtetë llogaris shpërblim, dhe do të bëj durim në dashtë Allahu”.”
(… vazhdon)
Përshtati nga gjuha arabe, Hekuran Helshani.
- (11) Një person me urtësi i shkroi vëllait të tij këto fjalë
- Besimi në uluhijen e Tij (njëshmërinë e adhurimit)
- Pozita e Sunetit në raport me Kuranin
- Përpjekjet e dijetarëve për ruajtjen e hadithit
- (10) Asgjë nuk e zëvendëson dijen.
- (9) Cili është problemi më i madh për studentin sot
- (8) Studenti ka shumë nevojë për katër gjëra
- Devijim i pjesshëm nga ana e grupeve të ndryshme në zotërim
- (7) Nuk ka gjë më të dëmshme për studentin sesa këto gjëra
- (6) Dituria është shkëmbim
- (5) Për në rrugën e dijes, nuk duhet të justifikohesh asnjëherë me moshën
- Respektimi i Sunetit, vlera e hadithit dhe bartësve të tij
- (4) Rruga më e suksesshme për të pasur arritje në dije, është t’i marrësh dijet një e nga një
- (3) Sa më shumë zgjerohen njohuritë dhe dija, aq më tepër justifikon kundërshtarët
- Allahu është Urdhëruesi, kurse të tjerët përveç Tij janë të urdhëruar
